WIOSENNE PSALMY
Dzisiaj prezentujemy Wiosenne psalmy naszej klubowiczki z Mikołajskiego Klubu Poezji – JUSTYNY WENDY.
Serdecznie zapraszamy do przeczytania i przeanalizowania .
Wiosenne Psalmy
I
Atramentowe kłęby chmur
Wędrowały po różowym niebie.
Nagle wiatr pchnął je z całej siły
I spłynęły deszczu strumieniem.
Później srebrnym piorunem niebo rozbłysło
I na chwilę dwa nieba powstały
A odgłosy tysiąca grzmotów burzowych
Ciszę rozlaną przerwały ….
Tchu zabrakło mi w piersiach
Strach chciał zatrzymać serce moje …..
Pamiętam, że raz jeszcze
Z sinych obłoków trysnęły świateł zdroje.
Zastępy chmur powtórzyły salwę
Armatnich grzmotów na niebie.
Właśnie tak burza chwali swego Stwórcę.
Tak burza chwali tylko Ciebie.
II
Ziemio, przesiąknięta jesteś bardziej Wodą czy Krwią
Że tak rodzisz człowiekowi obficie?
Wszak od Jednej i Drugiej zależy ludzkie życie.
Niebo spływa deszczem na Ciebie
Od stworzenia świata.
I krew w Ciebie wsiąka od wieków…
Najpierwsza Kaina brata…
Ziemio, czegóż masz więcej w swym wnętrzu?
Krwi czy Wody ?
Wszak od Jednej i Drugiej zależy ludzkie życie…
Czy człek stary czy młody….
